Leestip: 22-11-1963
Ik lijk wel gek. Ik ga nu gewoon een levensgevaarlijk boek promoten. Want toen ik laatst schreef over hoe ongezond lezen eigenlijk is, had ik één boek in mijn hoofd. Dit boek: 22-11-1963 van Stephen King. Wat. Een. Verslavend. Boek.
Wat een fantastisch verhaal.
Het verhaal van 22-11-1963
Met een beetje basiskennis geschiedenis op zak snap je dankzij de titel vast onmiddellijk waar 22-11-1963 over gaat. Dit is namelijk de datum waarop de Amerikaanse president John F. Kennedy werd vermoord – de gebeurtenis waar het allemaal om draait in dit boek. Maar het zou natuurlijk geen boek van Stephen King zijn als daar niet een bijzonder ingenieus en hypnotiserend verhaal omheen bedacht was…
(Wees niet bang voor spoilers, ik zal niets verraden wat je ook niet op de achterflap van het boek kunt lezen.)
22-11-1963 is een rasecht ‘what if’ verhaal. Wat zou er gebeuren als de moord op Kennedy nooit had plaatsgevonden? Hoofdpersoon Jake Epping wordt gevraagd om door een portal in de tijd terug naar 1958 te gaan met als doel om de moord te voorkomen. Het idee hierachter is dat als Kennedy nooit vermoord was, de Vietnamoorlog nooit had plaatsgevonden – net zo min als alle andere daaruit ontstane ellende. Een nobel streven dus, maar is dit ook wel een slim streven?
Mijn fascinatie verklaard
Nu ik deze leestip aan het schrijven ben, merk ik dat het nog best lastig is om uit te leggen waarom ik 22-11-1963 zo geweldig vind. Ik wil namelijk zo graag over dit boek vertellen dat ik niet eens uit mijn woorden kan komen. Maar ik ga het toch proberen!
Laat ik om te beginnen maar meteen zeggen dat ik geïntrigeerd ben door tijdreizen. Niet dat ik zelf in zo’n wormhole zou duiken (iieeeh, te eng!), maar ik vind het idee erachter geweldig. Tel daarbij op dat hoofdpersoon Jake terug in de tijd geslingerd wordt naar 1958 en je hebt meteen een periode te pakken die ik ook nog eens Heel Erg Interessant vind. Als Beatlesfan kan ik daar immers wel wat mee.
(Beatles? Maar Laura, da’s toch een band uit de jaren zestig? Ja, ja, maar dat begon ooit als een amateuristisch bandje aan het einde van de jaren vijftig. Ik denk, ik zeg het maar even.)
En over die vijf jaar gesproken dat het verhaal zich in het verleden afspeelt: dat is zoooo goed omschreven. Dat hele tijdsbeeld! Die sfeer! De normen en waarden van de mensen toen! O mensen, wat heerlijk. Ik vond dat zo geweldig om te lezen. Ik heb Stephen King meteen vergeven dat ik dankzij dat ene snertboek van hem *kuch*IT*kuch* 20 jaar lang niet meer naar een afvoerputje durfde te kijken.
(Fun fact: er zit een verwijzing naar IT in 22-11-1963 – dat vond ik dan wel weer geniaal.)
Het verleden bijt terug
De filosofie achter dit verhaal vind ik trouwens ook geweldig. Het verleden bestaat uit patronen en het wil niet veranderd worden. Probeer je dat wel, dan zal het van zich afbijten… Super bedacht!
Uiteraard heb ik mij tijdens het lezen van 22-11-1963 dan ook meerdere keren afgevraagd of het wel zo slim zou zijn om het verleden te veranderen. Ik kan talloze dingen bedenken die ik graag anders had gezien, maar ik zou er toch niet aan willen sleutelen. Jij?
Heb jij 22-11-1963 al gelezen en wat vond je ervan? En als ik je nou heb weten te inspireren om dit boek ook op de pakken, dan hoor ik dat natuurlijk graag!
Titel: 22-11-1963
Auteur: Stephen King
Uitgever: Luitingh
ISBN: 9789024542192
