Hoe ik tijdens een reisje Berlijn fantastische boekpromotie maakte
Kudo’s voor Bregje die steeds het boek voor mij omhoog moest houden.
Iedere schrijver heeft een haat-liefdeverhouding met boekpromotie. Natuurlijk wil je als schrijver dat iedereen je boek leest en je wilt van de daken schreeuwen hoe geweldig het is. Maar willen is iets anders dan het ook doen – over je boek vertellen is al eng. Je bent niet voor niets schrijver geworden: zo kun je je tenminste verstoppen in de werelden in je hoofd. Boekpromotie is een vreselijk eng woord.
Maar boekpromotie kan ook vreselijk leuk zijn. Als je het maar op de juiste manier aanpakt, zo ontdekte ik. Want ik maakte tijdens een reisje Berlijn fantastische boekpromotie ♥
Dwalen door je eigen boek
Berlijn is een fantastische stad. Het is dan ook geen toeval dat Het magische verhaal van de Verteller zich hier (grotendeels) afspeelt. Genoemde plaatsen zijn echt te bezoeken – hoewel Lykia niet meer bestaat. (Nog steeds in een dip daardoor, waar moet ik nou die fenomenale Flying Kangaroo bestellen?) Ook zijn sommige plekken misschien een beetje veranderd door de jaren heen (ik kijk naar jou, station Ostkreuz), maar als ik naar Berlijn ga, kan ik gewoon door mijn eigen boek wandelen.
Hoe fantastisch is dat?!
Ik kan je vertellen: dat is geweldig. Dus toen de drukproef van Het magische verhaal van de Verteller binnen was en Bregje en ik plannen maakten voor de herfstvakantie, viel ineens het kwartje: we moeten naar Berlijn! Foto’s maken van het boek op alle locaties uit het boek! Jaaaaaa!
En zo geschiedde.
Foto’s, fragmenten en fantastische boekpromotie
Inmiddels heb je de foto’s misschien al op Twitter, Instagram en Facebook voorbij zien komen. Met de grootst mogelijke zelfbeheersing heb ik geprobeerd om ze niet allemaal tegelijk online te gooien, want ik wil natuurlijk niet iedereen platspammen met mijn kiekjes. (Of nou ja, eigenlijk wil ik dat wel, maar dat wordt meestal niet gewaardeerd.) Heb jij er al een paar voorbij zien komen op mijn social media-kanalen?
Bij iedere foto heb ik een bijbehorend fragment uit het boek geplaatst, zodat het plaatje ineens een stuk meer tot de verbeelding spreekt. Ik vind het zo supergaaf geworden! Dus deze foto’s deel ik hier uiteraard ook:
-
- Lucy ging naast hem staan. Buiten regende het nog steeds, maar het weer leek minder somber dan toen ze wakker was geworden. Ze vroeg zich af of ze echt een paar zonnestralen zag weerkaatsen op de Fernsehturm of dat het haar verbeelding was.
-
- Ze namen de S-Bahn naar wat volgens Eli de beste wijk van de stad was. Niet in de laatste plaats omdat hij er woonde, zo vertelde hij, maar verder zaten er in Friedrichshain ook de leukste cafeetjes waar ze de beste cocktails maakten.
-
- ‘Daar is het!’ wees Emma toen ze uitstapten. Lucy moest onder de overkapping van het station doorkijken om een groot, wit gebouw van meerdere verdiepingen te kunnen zien. Het lag pal naast het S-Bahnstation.
-
- Met de kriebels in haar buik nam ze samen met Eli de S-Bahn naar station Ostkreuz. Hij had gezegd dat hij daar vlakbij woonde. Terwijl ze naast hem op een bankje in de trein zat, kon ze de aftershave die hij op had ruiken. Hij rook lekker.
-
- Op dat moment kon de trein haar gestolen worden, maar toch stapte ze snel naar binnen. Ze vertrouwde zichzelf niet wanneer ze te lang in zijn aanwezigheid bleef. Ze vond hem te leuk.
Als dat geen fantastische boekpromotie is, weet ik het ook niet meer… (Ik ben er in ieder geval weg van. En jij?)
