Schrijven op vakantie (is een illusie)
Wat is zo’n zomervakantie toch heerlijk! Lekker vrij, dus zeeën van tijd om te schrijven. Al die verhalen die al het hele jaar in mijn hoofd staan te dringen, worden eindelijk op papier gezet. Dus natuurlijk neem ik een auto vol schriften en mijn laptop mee. Schrijven op vakantie, dat is het helemaal!
Maar raad eens? (Of nou ja, dit zie je natuurlijk al van mijlenver aankomen.) Ik heb al die schriften en de laptop met geen vinger aangeraakt! Pff…
Te druk om te schrijven op vakantie – echt!
Nu zou ik natuurlijk kunnen zeggen dat ik echt geen tijd had om te schrijven. Actieve vakantie, veel reizen, heel druk. En als schrijver mag je af en toe best de waarheid verdraaien, maar dit zou wel een heel grove leugen worden. Wij waren namelijk heel augustus weg. 31 dagen vakantie vieren. Dan moet het toch wel lukken om een paar keer aan de slag te gaan. Maar pakte ik mijn schriften erbij om te kunnen schrijven op vakantie? Nee dus.
Gelukkig kan ik wel zeggen dat ik niet helemaal niets deed. Ik las namelijk wel heel veel boeken. Negen stuks, om precies te zijn. Heb ik in ieder geval wel weer wat om over te bloggen (want dat heeft tijdens mijn zomerstop ook best lang op zijn gat gelegen).
Het schrijversschuldgevoel
Ik hoef me dus niet schuldig te voelen, vind ik. Vakantie is om lekker te relaxen en dat heb ik zeker gedaan. Boeken lezen is immers wel het summum van een fijne vakantie. Maar toch hoor ik een stemmetje in mijn hoofd dat mij toefluistert dat ik toch echt wel wat meer van mijn vrije tijd gebruik had kunnen maken. Waarom toch niet even schrijven? Waarom toch weer voor de makkelijkste weg kiezen en in een boek duiken? Zo komen die eigen boeken er nooit!
Ik probeer het stemmetje maar gewoon te negeren. Inmiddels weet ik namelijk wel dat je het voor jezelf als schrijver nooit goed doet. Als je wel schrijft, voel je je schuldig dat je daar zoveel tijd aan besteed. Als je niet schrijft, voel je je schuldig omdat je te weinig eraan doet. Dus ik zeg nu gewoon tegen mezelf dat ik heel wat inspiratie heb opgedaan. Schrijven op vakantie is dan wel niet gelukt, maar wie weet komt iets van mijn belevenissen weer terug in een toekomstig verhaal. (Zo weet ik bijvoorbeeld inmiddels alles van kapotte auto’s en Spaanse garages…)
