Boooeeehhh, weg met de POD-boeken!
Zijn POD-boeken allemaal bagger? Wel als je Volkskrant recensent Taede A. Smedes moet geloven. Deze meneer ergert zich namelijk groen en geel aan de toenemende hoeveelheid Printing On Demand-boeken die jaarlijks wordt uitgegeven. En erger nog: hij is met het helse karwei opgezadeld om deze boeken te recenseren. Wat een ellende! Zijn frustraties hierover schreef hij van zich af in dit opiniestuk:
Recensenten, bespreek geen ‘publishing on demand’-boeken
Een artikel dat ik, als POD-auteur zijnde, dus wel moest lezen.
Een recensieboycot, serieus?
Uiteraard viel ik al meteen over de kop van het stuk. Hoezo zouden recensenten geen Printing On Demand-boeken mogen bespreken? Ik vind dat best wel een crue opmerking. De auteur van het stuk scheert nu wel heel veel schrijvers over één kam door te beweren dat (nagenoeg) alle POD-boeken verschrikkelijk zijn, vol staan met schijffouten en compleet oninteressante verhalen bevatten.
Bovendien, door andere recensenten te vertellen dat ze geen POD-boeken zouden moeten bespreken, ontneem je de auteurs van dit soort boeken wel een heel belangrijk podium voor de promotie van hun boek. Een recensie van je boek betekent immers Heel Erg Veel voor een schrijver.
Baggerboeken en boze schrijvers
Nu heb ik het artikel natuurlijk best aandachtig gelezen (een keer of drie), dus ik weet ook wel dat de recensent in kwestie spreekt uit persoonlijke ervaring. De voorbeelden van woeste POD-auteurs die het niet eens zijn met de slechte recensie van hun boek, maken het er in ieder geval niet makkelijker op om een pleidooi te houden voor het fenomeen Printing On Demand.
Ik geloof best dat er een hoop zooi tussen zit. En ik geloof al helemaal dat niet iedere schrijver goed met een negatieve recensie om kan gaan. Maar om op basis van die ervaringen nou alle POD-boeken dood te gaan zwijgen? Dat vind ik absurd.
Het lijkt mij meer iets voor de recensent in kwestie om te beoordelen of hij/zij een bepaald boek wil lezen. Recenseer je voor je eigen blog, dan is dat natuurlijk makkelijk. Ben je daarentegen in dienst van een krant of tijdschrift en krijg je de opdracht om een boek te recenseren, dan kan dat wat lastiger zijn. Maar hé, ik heb toevallig op de redactie van een landelijk dagblad gewerkt en ik kan je wel vertellen dat ze daar ook de beroerdsten niet zijn. En als krant wil je toch ook niet uitsluitend recensies van baggerboeken in je boekenbijlage? Daar valt dus heus ook wel wat te winnen.
Wat is jouw favoriete POD-boek?
Het lijkt me mooi om aan deze recensent (en al die anderen met twijfels) te bewijzen dat er echt Heel Goede Boeken zijn die via Printing On Demand worden uitgegeven. Dus…
Wat is jouw favoriete POD-boek? Het boek dat je aan iedereen aan zou willen raden en waarvan je eigenlijk niet snapt dat het niet uitgegeven is door een ‘grote, bekende’ uitgeverij.
(En ja, schrijvers, jullie mogen hier best je eigen boek promoten!)
Ik ben sowieso benieuwd naar wat jij van het POD-principe vindt, dus kom maar door met je mening. Ik denk in ieder geval dat Printing On Demand een uitkomst is voor heel wat goede auteurs die geen voet aan de grond krijgen bij een reguliere uitgever. (En dat zijn er heel wat!) Het zou toch zonde zijn als al die mooie verhalen dan maar gewoon op de plank bleven liggen?
