Serie? Ik dacht dat het een standalone was!
Misschien ligt het aan mij en doe ik mijn huiswerk niet goed. Dan begin ik weer in een boek met het idee dat dit een standalone is. Zo’n boek waarvan ik denk dat ik het weg kan leggen als het uit is en verder kan gaan met een andere titel op mijn ellenlange wil-ik-lezen-lijst. Soms heb ik daar gewoon even behoefte aan. Maar wat blijkt als ik bij het eind ben? Het verhaal is niet af! Lees door in deel 2!
Aaahhhh!
Verrassing, dit boek is geen standalone
Begrijp mij niet verkeerd: niets is zo fijn als urenlang wegdromen bij een goed verhaal. Dan kan het mij niet lang genoeg duren. Kom maar op met je vervolgen, prequels of ‘de gebundelde sprookjes uit verhaal ABC’. En eerlijk is eerlijk, series staan natuurlijk ook supermooi in je boekenkast.
Toch zou ik willen dat ik van tevoren wist dat ik aan een boekenserie begon. Sowieso omdat ik mij dan daarop kan instellen. Het leest toch anders als je weet dat het verhaal nog langer doorloopt en niet eindigt als je de laatste letter van het boek gelezen hebt. Iets met verwachtingsmanagement. En behalve dat, heb ik nog 2 issues als ik er pas op het eind achter kom dat een boek geen standalone is, maar het eerste deel van een serie.
Deel 2 is nog niet gepubliceerd
Het voordeel van een serie is dus dat je lekker kunt doorlezen. Maar hoe vaak heb ik wel niet gehad, dat mijn standalone een deel 1 bleek te zijn en deel 2 nog niet was verschenen?
Te vaak.
Irritant vind ik dat. Want met een beetje pech, moet je zo een jaar wachten voor je verder kunt met het verhaal. En ik weet niet hoe het met jouw geheugen zit, maar als ik in de tussentijd nog 30 andere boeken heb gelezen, weet ik echt niet meer precies wie wie is, wat er gebeurde en hoe deel 1 precies afliep…
Wanneer schrijf ik er dan iets over op mijn blog?
Als ik een boek heel goed vind, wil ik dit graag van de daken schreeuwen. Of te wel: daar wil ik over schrijven op mijn blog! Maar blog ik al meteen na deel 1 of wacht ik tot ik de hele serie heb gelezen?
Lastig vind ik dat.
Ik vind het leuk om meteen te delen hoe goed ik een verhaal vond. Iedereen moet dat boek lezen en daar zo snel mogelijk mee beginnen! (Ook leuk voor de auteur om te zien hoe goed ik het vond!) Maar aan de andere kant vind ik het ook fijn als ik alle delen tegelijk kan bespreken, zodat ik een compleet plaatje kan scheppen.
Waarschuwing: dit is geen standalone
Het is dat geen fan ben van stickers op boeken, anders zou ik uitgevers en selfpubbers oproepen om er eentje op de kaft te plakken met ‘WAARSCHUWING, DIT IS DEEL 1’. Weet ik tenminste waar ik aan toe ben. En heus, dan wil ik dat boek echt nog graag lezen, maar misschien wel pas als ik alle delen heb verzameld en ik het hele verhaal in 1 ruk uit kan lezen…
(Psst… Het magische verhaal van de Verteller is wél een standalone. Die kun je dus veilig lezen als je – net als ik – ook niet voor onverwachte vervolgdelen houdt :D)
