Het kon hem niet bommen (kort verhaal)
Pakketjes bezorgen leverde nou niet echt een vetpot op. Bovendien was het maar ondankbaar werk, hoewel hij daar acht maanden geleden nog heel anders over had gedacht. Hij had gedacht dat de mensen opgetogen zouden zijn als hij aanbelde en met het langverwachte pakket op de stoep stond. Ze zouden hem bedanken. Misschien wel iets te drinken aanbieden. Een ijsje in de zomer. Alleen maar blije gezichten.
Na een week was hij erachter dat dit een waanidee was geweest.
Mensen waren helemaal niet zo blij hem te zien. Als ze al thuis waren, want in acht van de tien keer werd er niet opengedaan. Dan moest hij langs buren, die meestal moeilijk keken als hij vroeg of ze het pakketje konden aannemen. Degenen die wel thuis waren, gristen het uit zijn handen en smeten de deur dicht zonder dat er een ‘dank je wel’ vanaf kon. En dan had je natuurlijk ook nog de klagers die vonden dat hun pakket beschadigd was (vaak zat er dan alleen een deukje in de kartonnen doos) of die vonden dat hij een loodzware doos (wat zat erin, een dood schaap?) wel vier trappen omhoog naar een bovenste etage kon sjouwen.
Inmiddels had hij meer dan genoeg van de mensen bij wie hij aanbelde. Wel bestellen dat het een lieve lust was, maar niet de moeite nemen om ook even fatsoenlijk de bestelling in ontvangst te nemen. En hij maar werken voor een hongerloontje.
Maar daar had hij iets op gevonden.
De pakketjes die het meest belovend eruit zagen, verdwenen eenvoudigweg. Of nou ja, hij bezorgde ze natuurlijk wel. Zogenaamd. Het kon ook alleen wanneer er niet open gedaan werd. Dan meldde hij het pakket als bezorgd, maar mooi dat het met hem mee naar huis ging. Dat had hem al verschillende waardevolle ‘cadeautjes’ opgeleverd. Een action cam, een dure vulpen en een horloge waren de topstukken die hij goed kon verkopen op Marktplaats. De zak gedroogde krekels had hij zo snel mogelijk in een vuilnisbak langs de weg gemikt.
Natuurlijk, hij moest voorzichtig zijn. Dit lukte alleen met relatief kleine pakketjes. Hij kon ook niet iedere week een pakje laten verdwijnen, dus nu was hij blij dat het al een paar weken geleden was sinds hij voor het laatst had toegeslagen. Dit prachtige pakketje dat vandaag tussen zijn vracht had gezeten, was nu voor hem!
Iemand had er echt werk van gemaakt. Een stevig kartonnen doosje. Vierkant, niet al te groot – het paste in de palm van zijn hand. Dik, goudkleurig papier en een kunstig geknoopt rood lint eromheen. Dit was met recht een cadeautje. Razend benieuwd naar welke schat hij hierin zou aantreffen, trok hij het lint eraf en maakte het pakketje open…
PAKKETBEZORGER KOMT OM DOOR BOMBRIEF
OOSTERHOUT – Een explosief in een pakket heeft het leven gekost aan een pakketbezorger van bezorgdienst TBD. De bus waarin de man op dat moment zat, is volledig verwoest.
Kort na het middaguur stond de bus geparkeerd op een parkeerplaats aan de Oude Bredase Baan. Vermoed wordt dat de bezorger hier stopte om te kunnen lunchen, toen het explosief in zijn bus ontplofte. Ook twee andere auto’s die op de parkeerplaats stonden, raakten beschadigd.
De recherche onderzoekt de precieze toedracht van het ongeval. Een woordvoerder geeft aan dat zij ervan uitgaan dat het explosief niet voor de bezorger was bedoeld en dat er sprake is van een noodlottig ongeval. Ook bevestigt zij dat er uitgezocht wordt voor wie het pakket dan wel bestemd was.
